آگورافوبیا بررسی کامل هراس از مکان های باز بسته و پرازدحام
حدود بیست درصد افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی، آگورافوبیا دارند. افراد مبتلا به آگورافوبیا(Agorasphobia) همیشه می ترسند که مبادا در جائی گیر بیفتند و در صورت نیاز فوری(معمولا به علت وحشت زدگی) نتوانند به موقع کمک دریافت کنند. یعنی آن ها می ترسند در جایی یا در مکانی دچار حمله ی وحشت زدگی بشوند و کسی نتواند به آن ها کمک کند یا خودشان نتوانند از آن فرار کنند.
اصطلاح آگورافوبیا از کلمه ی یونانی آگورا به معنای بازار ریشه گرفته است. آگورافوبیا یعنی ترس واهی از بازار. البته شما در متون فارسی برای آگورافوبیا ترجمه های ازدحام هراسی، ترس از محیط های باز یا ترس از محیط های بسته را نیز می بینید.
اگر به دیدن یک مکان باستانی در یونان بروید، ممکن است راهنمایتان به یک محل وسیع و باز اشاره کند و بگوید که آن جا یک آگورا بوده است. اگر اندکی قوه ی تخیل خود را به کار ببرید، آن محل را پر از چادرها، غرفه ها و دکه هایی خواهید دید که فروشندگان در آن ها اجناس خود را می فروشند. بشکه های زیتون و سرکه، تکه های گوشت، و ماهی آویزان یا روی پیشخوان، انواع میوه ها، لباس ها و زینت آلات در همه جا دیده می شود.
این آگورا مملو از جمعیتی است که در حال جستجوی اجناس مورد نیاز و چانه زدن با فروشندگان هستند. در همین حال انواع حیوانات در حال سر و صدا کردن و حرکت در بازار هستند. در آگورا هیجان و هرج و مرجی خاص وجود دارد.
حال در این شلوغی و ازدحام، تصور کنید که یک یونانی باستان در بین جمعیت ناگهان دچار حمله ی وحشت زدگی می شود و سرگیجه می گیرد. بیرون رفتن از بازار کار دشواری است. علت، آن جمعیت زیاد، ازدحام بالا، دکه ها و غرفه های متعدد و حیواناتی هستند که برای خودشان می چرند!
یونانی بیشتر مضطرب می شود و هنگامی که تلاش می کند از آگورای شلوغ خارج شود و به خانه برود، بیشتر وحشت زده می شود. دفعه ی بعد که به آگورا می رود، به محض شروع اضطراب و وحشت زدگی به خانه بر می گردد.
سرانجام کار به جایی می رسد که او از رفتن به آگورا امتناع می ورزد و ممکن است حتی به خانه ی دیگران هم نرود. زیرا ترجیح می دهد در محیط امن خانه ی خود بماند. این یونانی نسبت به آگورا، فوبیک شده است.
ترس از بازار یا ترس از مکان های باز و وسیع، یک تعریف رایج اما غیر دقیق از آگورافوبیا می باشد. هنوز هم ممکن است مردم از رفتن به نسخه ی مدرن آگورا(یعنی مراکز خرید بزرگ) بترسند. اما این فقط بخشی از یک تصویر پیچیده تر است…
تعریف دقیق تر آگورافوبیا عبارت است از ترس از ترک کردن مکانی امن که معمولا خانه است. افراد مبتلا به آگورافوبیا از ترک کردن خانه ی خود وحشت زده می شوند و این وحشت به تدریج افزایش می یابد. افزایش در فاصله ی مکانی که می خواهند به آن جا بروند، با شدت اضطراب آن ها نسبت مستقیم دارد. یعنی هر چه فاصله بیشتر باشد هراس نیز بیشتر است.
به همین ترتیب آگورا به معنای مکان دور از خانه است. افراد مبتلا به آگورافوبیا معمولا زمانی که در آگورا بوده اند، دچار حمله وحشت زدگی شده اند. بعد از این حملات، آن ها وقتی که در مکان امن خانه ی خود قرار دارند، ممکن است وحشت زده یا مضطرب شوند. در آن ها عدم تمایل به ترک کردن مکان امن، مخصوصا به تنهایی به وجود می آید.
چون وسایل نقلیه، وسیله ای برای دور شدن از خانه هستند، این افراد ممکن است نسبت به اتومبیل، اتوبوس، قطار یا هواپیما نیز فوبیا پیدا کنند. افراد مبتلا به آگورافوبیا فکر می کنند که حمله ی وحشت زدگی ممکن است ناگهان و به طور غیر قابل پیش بینی روی دهد. آن ها فکر می کنند که هر لحظه ممکن است دچار سکته ی قلبی، سکته ی مغزی یا یک بیماری ناشناخته شوند.
این عدم اطمینان ها سبب می شوند که تمایلی به شرکت در کنسرت، کلیسا، یا میتینگ های اجتماعی نداشته باشند. اگر هم در چنین جاهایی شرکت کنند معمولا در گوشه یا در انتهای سالن و نزدیک درب خروج می نشینند تا در صورت اضطرار به موقع بیرون بروند.
آن ها از جاهایی که ممکن است در آن ها گیر بیفتند می ترسند. آسانسور، ازدحام، مخصوصا هواپیما مواردی هستند که این افراد خود را واقعا در آن ها به تله افتاده احساس می کنند. آن ها حتی ممکن است از عبور از روی پل های عابر پیاده یا پل های ماشین رو خودداری کنند.
به این ترتیب می بینیم که آگورافوبیا عبارت است از ترس نسبت به حمله ی وحشت زدگی در محیطی که فرار کردن از آن یا کمک گرفتن از دیگران در آن موقعیت بسیار دشوار است.
اصطلاح ازدحام هراسی که به عنوان معادل برای آگورافوبیا ارائه شده است، از لحاظ تکنیکی معنای آن را نمی رساند. زیرا ازدحام صرفا یکی از مواردی است که افراد مبتلا به آگورافوبیا از آن ها می ترسند.
بعضی افراد به آگورا فوبیای بدون حملات وحشت زدگی مبتلا می شوند. با این حال اکثر افراد مبتلا به آگورافوبیا، در بین جمع به حملات وحشت زدگی یا نشانگان شبیه وحشت زدگی دچار می شوند.
آگورافوبیا معمولا در یک سال اول بعد از شروع حملات وحشت زدگی مکرر، روی می دهد.
احتمال ابتلای زنان دو برابر مردان است.
تجارب شخصی از مراجعان مبتلا به آگورافوبیا:
از خروج از قلمرویی خاص می ترسند. آن قلمرو می تواند اتاق، منزل، شهرک مسکونی یا شهرشان باشد.
- بعضا به دلیل بیماری خود، خانواده شان را هم درگیر می کنند.
- مورد داشته ایم که خانواده ای جهت تنها نماندن بیمار، سال ها مسافرت نرفته اند.
- مورد ورزشکار در حد قهرمانی داشته ایم که بعد از مصدومیتی شدید، به مدت ۲ سال قادر به خروج از منزل نبوده. که خوشبختانه پس از دریافت درمان های لازم به طور کامل به زندگی عادی بازگشته اند.
- مورد داشته ایم که در اثر ازدحام حرم فوبیک شده اند.
- مواجهه یا گیر افتادن در ترافیک برای بعضی از این مراجعان وحشتناک است.
- زیرزمین، مترو، اتوبوس و اتومبیل تنگ برای آنها ترسناک است.
- گیر افتادن در تونل ها یکی دیگر از کابوس های آن هاست.
- محبوس شدن در اتاقی که قفل در آن گیر کند و باز نشود یکی دیگر از ترس های این بیماران است.
کپی برداری بدون ذکر منبع عملیست غیر اخلاقی و تفاوتی با دزدی ندارد! از این که منبع را با ذکر لینک مستقیم ذکر می نمایید متشکرم!
خدایی نهمی ترسناکه
بهترین وبسایتی که تاحالا دیدم.ازتون متشکرم
ممنون از مهر و محبتتون
ممنون از مهرتون
عاشق این وبسایت شدم من.عالی هستید شما
مرسی مرسی
سپاس از لطفتون
تو زمینه ای که فعالیت میکنید جزو بهترین سایت ها هستید.
ممنون از مهرتون